باید بازیگر شوم ،
آرامش را بازی کنم …
باز باید خنده را به زور بر لبهایم بنشانم …
باز باید مواظب اشک هایم باشم …
باز همان تظاهر همیشگی : ” خوبم

خداجونـــ تو این روزای خدایی به قرآنت قسم خسته شدم

 دستمو بگیر سختمه این همه تظاهر بهم بگو تنها نیستم

بگو ....

ســــه حرف دارد

اما برای پر کردن تنهایی من حرف ندارد

“خـــــــــــدا “

خدا من فقط تورو دارمــ...